Foto’s van
een jaar wandelen…
walk on…
walk on…
with hope…
in your heart….
And you’ll never
walk alone!
Welkom op de eerste blog post in de nagelnieuwe categorie burnout blues. Als u het nog niet wist, dan hoort u het nu. Ik werd getroffen door een burnout in het najaar van 2020, vandaar de naam. Ik ben van plan om in de toekomst meer te schrijven over de dingen die ik geleerd heb uit die burnout, maar al naargelang ik er tijd en zin in heb, en klaar ben om bepaalde dingen te delen. Ik heb die periode gebruikt om te proberen om innerlijke rust te vinden, en wandelen was daarvan een essentieel onderdeel. Tussen November 2020 en November 2021 heb ik meer dan 3000 km gewandeld, of om en bij de 10 km per dag. Op deze wandelingen zag ik vaak mooie dingen, en velen daarvan heb ik op foto vastgelegd met de telefoon. Vandaag wil ik daarvan de mooiste 10 met jullie delen, naar mijn bescheiden mening ten minste. Ik zal bij elke foto een paar woordjes uitleg geven, maar in essentie probeer ik meestal gewoon het moment te vangen. Dit soort momenten doen je beseffen hoe mooi het rondom ons kan zijn. We reizen vaak de hele wereld rond om mooie plaatsen te zien, en vaak missen we alle schoonheid net achter het hoekje. Ik ben daar zelf ook schuldig aan overigens, dus de pot kan de ketel maar beter niets verwijten.
Dit leek me een gepast beginpunt. Een winterse dag in Heverlee bos. Een lichte mist doet de dreef eindeloos lijken, een beetje zoals het begin van een burnout voelt…
De abdij van Vlierbeek bij valavond in de lente. De bewolking geeft het geheel iets dramatisch.
Deze nam ik in Lommel Kattenbos rond Pasen. De grond was nog bevroren maar de lentezon zorgde voor spectaculaire lichteffecten doorheen de dennenbomen.
Nu we toch op Kattenbos zijn kunnen we evengoed de Leysensmolen meenemen bij zonsondergang…
Een koude Novemberdag in de Sahara in Lommel. De zon staat al laag en op deze windstille dag is het vijverwater een perfecte spiegel voor de uitkijktoren aan de overkant.
Het uitzicht vanop de uitkijktoren in Westelijke richting. In de verte zie je de windmolens op het industrieterrein vlakbij.
Nog een mooi uitzicht bij zonsondergang! Dit maal vanop de Vlooybergtoren, kijkende in de richting van Leuven. Het was de wandeling van 22 km helemaal waard!
Dat was nog zo’n lange wandeling, zo’n 33 km van Leuven tot Hoegaarden, enkel en alleen voor een paar flesjes Alpaïde. Een lokaal pareltje dat veel minder bekend is dan het witbier dat zijn naam deelt met de stad. De busrit van anderhalf uur leek eindeloos na twee van deze koude jongens…
Dit is de bibliotheek van de oude Turkse stad Ephesus. Ik had opgemerkt dat ik de zon door het kleine hoge raampje kon vangen, dus dat is wat ik deed. Ephesus is zeker een bezoek waard als je in de buurt van Izmir bent. Ik was daar als getuige op het huwelijk van mijn maat Sarp.
Dit is al de laatste foto van deze reeks. Ik zou niet zeggen dat dit mijn favoriet is, maar dat zou ik ook niet van eenderwelke andere foto beweren. Ik vind de positieve boodschap fijn, iets wat ik echt heb moeten leren omarmen, en dat zit mooi vervat in deze zwart-wit foto. Het intense licht van het naburige huis voegt ook een dramatisch effect toe.
In de nabije toekomst volgen er meer verhalen, ervaringen en dingen die ik geleerd heb op deze blog. Positiviteit is het allerbelangrijkste, en dat brengt je op opwindende plaatsen. Dit is maar een kleine selectie van dingen die mijn dag wat aangenamer maakt in donkere tijden, maar ik vond ze de moeite om te delen.